GOD TORSDAGS MORGEN. Jeg har et eksemplar av ”Skolen’s Sangbok” fra 1943 her. Sangboken er en veldig god kilde for eldre dikt. Mange av dem kjenner jeg godt men noen er helt ukjendte for meg. Felles er at diktene gir uttrykk for tanker og følelser vi Nordmen har for landet og folket vårt. I dag, et dikt av dikterpresten Anders Hovden. Eg levde mellom berg og knaus som barn i tronge kår. Eg vaksen vart og reive meg laus, for vide mange år. Men alltid når mitt harde land steig opp med fjellom blå, eg kjende det i bringa brann, glad laut eg gråta då. Så mangt eit framandt land eg såg: Det drusteleg og rikt og fint of fagert for meg låg som eventyr og dikt. Men aldri nokon gang så glad eg var, så sæl og fjåg, som når dei gråsteins-berg i rad på Noregs strand eg såg. Her inne mellom berg og urd vår vesle stove stod. Vel var det ringt, det litle bur, men lell er heimen god. Her mor og far sin hugnad fann og sleit og levde vel. I trufast strev for dette land eg og vil vera sæl. : : : : : : : : : : : : : : : : : : : Eller for å si det enkelt: Borte bra – Hjemme best!!!!! HE EN RIKTIG GOD DAG!