Dagens Dikt
Et daglig dikt til glede.mandag, oktober 27, 2008
GOD TIRSDAGS MORGEN !
Min bror har fått kreft og skal opereres på mandag.
Naturlig nok tenker jeg på ham og et dikt kom meg i hu.
Ivar Aasen's (1813-1896)
LIVET.
Heimen er både vond og god;
det skifter med Sut og Gaman.
Hæv er den, som med same Mod
kann taka mot alt tilsaman.
Vegen ligger så ymist til
med Staup og store Krokar.
Ein kjemer der,som ein inkje vil,
og fram i mange Flokar.
Sveien stemmer i Vegen radt
med store Vonar i Barmen;
han møter ymist ein Bakke bratt,
han møter stundom Harmen.
Um ein Stund han fær ein Stur;
det hever sit gamle Gjenge:
Gleda gløymest, fyrr du trur,
men Sorgerna sitja lenge.
Kjem han sturen i Verdi ut,
so fær han liten Fagnad;
ho snur seg burt ifraa all Sut;
so klagar han paa sin Lagnad.
Han lastar Verdi, som er so snar
fraa Sorg til Leik at venda.
Han gløymer lett, at det same var
hans eigen Hug, kann henda.
Strenge Dagar maa koma paa,
men etter koma dei milde.
Den største Hugnad me stundom faa,
der minst me vona vilde.
Lauvet fell um Hausten av,
um Vaaren atter det spretter.
Dauden herjar um Land og Hav,
men Livet kjem altid etter.
Stormen sopar i Skogom hardt,
så Tre og Kvister brotna;
men grøne kvist vil renna snart
av Rotom til deim, som rotna.
Kjært er Livet med all sin Harm;
det klaarnar, alt som det gjenger.
Men endaa treng eg ei Von i Barm
um eitt, som varer lenger.
: : : : : : : : : : : : : : : :
Ja, "Hæv er den, som med same Mod
kann taka mot alt tilsaman."
Det er bror'min.
HA EN GOD DAG!
